พ่อทองมีต้องเดินทางไประยอง 2 วันครับ
พ่อทองมีต้องเดินทางไประยอง 2 วันครับ เนื่องจากคุณป้า (พี่สาวแม่) เพิ่งจากไป ป้าเป็นผู้มีพระคุณจึงตั้งใจไปช่วยงานจนเสร็จสิ้นครับ
สมัยก่อนโน้นซึ่งนานมาแล้ว ป้า พี่น้องคนอื่น รวมทั้งแม่ด้วย แม้จะดั้งเดิมเป็นคนสุพรรณบุรี แต่ได้ย้ายไปอยู่ระยองตั้งแต่เริ่มโต ไปมีครอบครัวและตั้งหลักปักฐานอยู่ระยองกันหมด สำหรับแม่ของพี่ทองมีนั้น พ่อลูก ๆ เริ่มโตก็ได้ย้ายกลับสุพรรณบุรีมาอยู่บ้านปัจจุบันนี้ (หลายปีแล้วเช่นกัน) แต่บรรดาญาติ ๆ ก็ยังไปมาหาสู่ระหว่างสองจังหวัดนี้กันเป็นนิจครับ
สุพรรณบุรีมีภาษาพูดที่เหน่อเป็นเอกลักษณ์ ระยองก็เช่นกัน เด็ก ๆ รุ่นพ่อทองมีเกิดที่ระยอง แต่ผู้ใหญ่กลับพูดเหน่อสุพรรณกันหมด จึงพยายามเหน่อสุพรรณตามผู้ใหญ่ แต่พอเริ่มโต เจอเพื่อน เจอคนสังคมอื่น เขาก็เหน่อระยองกันหมด จึงพยายามจะเหน่อตามด้วย จนท้ายที่สุด พูดเหน่อไม่ได้ดีสักจังหวัดครับ
เวลาพ่อทองมีพูดเหน่อสุพรรณ คนสุพรรณก็ฟังก็ว่าไม่ใช่ของแท้ พอไประยองจะพูดเหน่อระยองก็ยิ่งหนัก คนระยองก็บอกไม่ใช่ของแท้เช่นกัน บอกให้พูดภาษากลางเถอะ
โชคดีผู้ใหญ่จะสอนให้พูดภาษากลางกันครับ เวลาคุยกับใคร คนส่วนใหญ่จึงฟังเข้าใจ แต่ตอนเด็กก็น้อยใจกับชะตาชีวิตตัวเองเหมือนกัน เพราะอยากพูดสุพรรณได้แบบเป๊ะ ๆ และก็อยากพูดระยองแบบเพื่อนฝูงเขาพูดกัน ความรู้สึกตอนนั้นคือมันดูเท่มาก ที่เราพูดสองภาษาได้
เล่าไปเรื่อยเปื่อยครับ พรุ่งนี้เช้าจะออกเดินทาง ช่วงไม่อยู่บ้าน ลูกพี่ใหญ่อย่าง #ทองมา ก็เฝ้าบ้านดูแลน้อง ๆ เหมือนเคย โดนใช้ก็จะหน้าหงิกหน่อย ขากลับจะพยายามหาค่าจ้างมาฝากครับ
ไม่มีความคิดเห็น