คนเขาตาม ถามหา เสียหน้าหม่น
คนเขาตาม ถามหา เสียหน้าหม่น
เห็นเดินวน จนงง ยังสงสัย
หาว่าเทียว เที่ยวป่า พนาไพร
เช้าก็ไป ไกลตา มาก็เย็น
ที่ฝ่าดง พงไพร เสียไกลถิ่น
ไปทำกิน สิ้นวัน ดันไม่เห็น
ยอมลำบาก ตรากตรำ สุดลำเค็ญ
เรื่องเที่ยวเล่น เช่นนั้น ฉันไม่มี
ดูโพสต์ในเฟซบุ๊ก
ไม่มีความคิดเห็น