ถึงเสียเขี้ยว เคี้ยวนิ่ม อย่าชิมแข็ง

ถึงเสียเขี้ยว เคี้ยวนิ่ม อย่าชิมแข็ง

ถึงเสียเขี้ยว เคี้ยวนิ่ม อย่าชิมแข็ง
ถึงหูแหว่ง แว่วดัง ก็ฟังไหว
ถึงเสียงาน ย่านดง เดินพงไพร
มีลูกให้ หวนคิด ให้ชิดชม

เดินคิดครุ่น วุ่นกัน เล่าวันไหน
แม้นเสียไข่ สุดขืน คงขื่นขม
ต้องคิดข้อ ต่อรอง ด้วยคารม
นึกคำคม ขอเวลา สักห้าปี

#แมวทองมี #กวีพเนจร #แมว #กลอน #cat #cats



ดูโพสต์ในเฟซบุ๊ก
ไม่มีความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น